Ανήκω στους ανθρώπους που λατρεύουν τα βιβλία, ίσως λόγω της ιδιότητάς μου ως εκπαιδευτικός. Το καλύτερο δώρο που μπορείς να μου κάνεις, είναι ένα βιβλίο, και φυσικά ανήκω και στην κατηγορία των ανθρώπων που αγοράζουν, αγοράζουν, αγοράζουν βιβλία, κι ας μην προλαβαίνουν να τα διαβάσουν όλα! Α, επίσης, μου αρέσει να τα αγοράζω και όχι να τα δανείζομαι, γιατι το βιβλίο που διαβάζω και ταξιδεύω μαζί του το αγαπώ και δε μπορώ να το αποχωριστώ όταν τελειώσει, ούτε μπορώ να το απολαύσω το ίδιο αν ξέρω ότι δεν είναι δικό μου και θα πρέπει να το αποχωριστώ μετά (έχει ο κάθε άνθρωπος τα προβλήματά του! 🙂 ).
Προχθές επισκέφτηκα την Πολιτεία για ένα παιδικό βιβλίο -που τελικά δεν βρήκα- και κατέληξα να πάρω 5 άλλα βιβλία που μόλις τα είδα σκέφτηκα “μα, ναι, το ήθελα κι αυτό!”, κι ας μην πήγα με σκοπό να αγοράσω κανένα από αυτά! Τα 4 τα πήρα για την Νεφέλη, και για να μην αδικήσω και τον μικρό, πήρα ένα και για εκείνον κατάλληλο για την ηλικία του. Είχα χρόνια να δω τη συγκεκριμένη σειρά Βιβλία με κινούμενες εικόνες από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος, μιας και η Νεφέλη έχει αρκετή διαφορά ηλικίας με τον μπέμπη, αλλά μόλις την είδα, θυμήθηκα γιατί όταν η Νεφέλη ήταν μικρή, μου άρεσε τόσο πολύ!
Από την μεγάλη ποικιλία διαφορετικής θεματολογίας βιβλίων χαρτονένιων ή pop-up, διάλεξα το “Στον ζωολογικό κήπο” γιατί έχουμε αρχίσει να κάνουμε τους ήχους διαφόρων ζώων και θα του κέντριζε πιο εύκολα το ενδιαφέρον. Για το λόγο αυτό, το επόμενο που θα πάρουμε θα είναι το βιβλίο “Στη φάρμα”.
Το βιβλιαράκι λοιπόν αυτό, είναι φτιαγμένο από σκληρό χαρτόνι κι έχει γερές χαρτονένιες λαβές και κινούμενες ροδέλες ώστε αφενός να μη σκίζεται (δαγκώνεται μια χαρά όμως, οπότε μην αφήσεις το μικρό σου μόνο μαζί του!), αφετέρου να μπορεί το παιδί να αλληλεπιδράσει με αυτό χρησιμοποιώντας τα χεράκια του και να του δώσει κίνηση!
΄Εχει μία φανταστική εικονογράφηση από την Rebecca Fin με καθαρές γραμμές, ωραία ζωντανά χρώματα και απλές εικόνες κατάλληλες για παιδάκια από ενός έτους, χωρίς πολλές φλυαρίες. Τα ζώα που παρουσιάζονται είναι πολλά, και όλα δωσμένα στην πιο χαριτωμένη τους εκδοχή, ώστε το παιδάκι να μη φοβηθεί και να θέλει να τα βλέπει ξανά και ξανά. Σε κάθε διπλή σελίδα παρουσιάζεται διαφορετικό ζωάκι, με διάφορους ήχους που διαβάζεις και κάνεις εσύ στο παιδί σου, και τα λίγο πιο μεγάλα παιδάκια μπορούν να απαντήσουν διάφορες ερωτήσεις που τους απευθύνονται (πχ. πόσες καμηλοπαρδάλεις βλέπουν) ή να εντοπίσουν μία μελισσούλα που βρίσκεται κάπου στην εικόνα.
Πώς το διαβάσαμε εμείς:
Πριν κοιμηθούμε και αφού είχαμε πιει το γάλα μας, καθίσαμε αναπαυτικά στην πολυθρόνα και έχοντάς τον αγκαλιά, κρατούσα το βιβλίο για να μπορεί να το περιεργαστεί. Για να τον διευκολύνω, τράβηξα εγώ τη λαβή του εξωφύλλου, και έκανα την πόρτα τού ζωολογικού κήπου να ανοίξει και να αποκαλύψει έναν ελέφαντα. Όταν τον είδαμε, έκανα “ααααα” και του είπα “κοίτα! ένα ελεφαντάκι!” Επειδή από πολύ μωρό του τραγουδάω το κλασικό -πια- ελεφαντάκι του Δεληβοριά, το ίδιο έκανα και τώρα και έκανε πολλή χαρά!
Πάνω-κάτω ακολούθησα την ίδια διαδικασία σε όλες τις σελίδες, του έδειχνα πώς κινούνται οι ροδέλες και οι λαβές, και κάθε φορά που υπήρχε κίνηση, έκανα κι εγώ τα αντίστοιχα “αααα, ωωωω”, ανεβαίνοντας με τη φωνή μου όταν η εικόνα πήγαινε προς τα πάνω, και κατεβαίνοντας όταν πήγαινε προς τα κάτω. Σιγά-σιγά προσπαθούσε και ο ίδιος να κάνει τις λαβές και τις ροδέλες να κινούνται, και φυσικά του άρεσε πάρα πολύ!
Λόγω της πολύ μικρής του ηλικίας, η προσοχή του είναι αδύνατον να διατηρηθεί στην ίδια δραστηριότητα για περισσότερα από λίγα δευτερόλεπτα, οπότε και οι σελίδες γύριζαν μπρος-πίσω με ταχύτητα, και ήθελε να τα κάνει όλα μόνος του, και κάποια στιγμή ήθελε να το πάρει και τελείως και να φύγει από την αγκαλιά μου! Αν σου συμβεί κι εσένα, είναι απόλυτα φυσιολογικό, μην παραδώσεις τα όπλα! Μάθε στο μικρό σου από τώρα πόσο σημαντικά είναι τα βιβλία στη ζωή μας και σε πόσους κόσμους ταξιδεύεις μαζί τους!