Μικρό σπίτι στο χωράφι
Η Νεφέλη είναι από τα πολύ τυχερά παιδιά που έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε άμεση επαφή με τη φύση, τη γη και τους καρπούς της. Ο παππούς της έχει μεγάλο χωράφι με λαχανικά και τώρα που περνάμε λίγες μέρες μαζί με τη γιαγιά και τον παππού έχει τη δυνατότητα να βλέπει όλη τη διαδρομή τους από τη γη, στο πιάτο μας.
Το χωράφι του παππού έχει τα πάντα. Ντομάτες, αγγούρια, πιπεριές, κρεμμύδια, φασολάκια, κολοκυθάκια, πατάτες, χόρτα, μελιτζάνες, ακόμη και κερασιές, ρεβύθια, πεπόνια, βανίλιες, και κοντούλες. Το υπέροχο του γεγονότος αυτού δεν είναι μόνο πως έχει την πολυτέλεια να τρώει τόσες τροφές αγνές χωρίς την παραμικρή υποψία φαρμάκων και λιπασμάτων, αλλά και το ότι έχει τη δυνατότητα κάποιες μέρες το χρόνο να παρακολουθεί τις σχετικές διαδικασίες για τη φροντίδα και τη συλλογή τους, από κοντά.
Με μεγάλη αδυναμία στον παππού, τον ακολουθεί την ώρα που ποτίζει, που βγάζει τις πατάτες, που φροντίζει τα υπόλοιπα λαχανικά, ή τρέχει πίσω από τη γιαγιά καθημερινά όταν κόβει φασολάκια. Δυστυχώς, όσοι μένουμε σε μεγαλουπόλεις, ξεχνάμε την πληρότητα και την ευλογία που νιώθεις κοντά στη φύση και δεν φέρνουμε τα παιδιά μας σε επαφή μαζί της. Τα οφέλη όμως από μία τέτοια σχέση, θα πρέπει να μας κάνουν να το ξανασκεφτούμε.
Σύμφωνα με έρευνες τα παιδιά ισορροπούν ψυχικά και αποκτούν εσωτερική ηρεμία χάρη στην επαφή με τη γη, ακριβώς όπως και οι ενήλικες. Επιπλέον, μαθαίνουν να είναι υπεύθυνα όταν έχουν στη φροντίδα τους κάποιο συγκεκριμένο λαχανικό, ή ακόμη και λουλούδι, αφού θα πρέπει να μεριμνήσουν για το πότισμά του, τη γενικότερη φροντίδα του, το καθάρισμα των ξερών φύλλων, ή τη συλλογή των καρπών. Η όλη διαδικασία απαιτεί τον εστιασμό σε μία δραστηριότητα, άρα ένα επιπλέον όφελος είναι η βελτίωση της συγκέντρωσής τους και η καλλιέργεια της ενασχόλησης με μία δραστηριότητα τη φορά. Σαφέστατα, καλλιεργώντας την επαφή των παιδιών με τη φύση, ελαχιστοποιείται ο χρόνος που περνούν μπροστά σε μία οθόνη, είτε είναι του κινητού ή tablet των γονέων, είτε η τηλεόραση και ο υπολογιστής. Βλέποντας όμως και λίγο πιο μακροπρόθεσμα, η ενασχόληση με τη γη αναπτύσσει την οικολογική συνείδηση των παιδιών, ώστε όταν ενηλικιωθούν να επιδιώκουν την προστασία του περιβάλλοντος και να αποτρέπουν ενέργειες που την υπονομεύουν.
Το καλό για όσους δεν έχουν την τύχη να έχουν παππούδες σε χωριά και εξοχές είναι πως πια υπάρχουν διάφορες μορφές εναλλακτικού τουρισμού, όπως ο αγροτουρισμός και ο οικοτουρισμός που κάνουν ακριβώς αυτό. Μας φέρνουν σε επαφή με τη φύση και τη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή και μας δίνουν τη δυνατότητα μέσα από βιωματικά και εκπαιδευτικά προγράμματα να εμπλακούμε στις αγροτικές δραστηριότητες.
Τι θα έλεγες, λοιπόν, αν αντί για οποιοδήποτε τουριστικό προορισμό, την επόμενη φορά επέλεγες ένα αγρόκτημα για τις οικογενειακές διακοπές σας; Το σίγουρο είναι ότι το παιδί σου θα το καταευχαριστηθεί και ως ενήλικας θα σε ευγνωμονεί!
